Bir akþam vakti aþýk oldum sana Mavi boncuklu kolyenle geçerken Yüreðimin ýssýz köþelerinden Sonra düþtüm bu derde
O an anladým çaresizliði . Vakti gelince her insan yaþar bu aný biraz garip biraz yalnýz kendi halince
Sonra durup soluklanýr yüreðin Birinden kaçarcasýna Sýðýnmak vardýr kimin bahtýna Kimin gözlerine Kimininde yüreðine . Ve o an iyi bir dilenci olusun Aþk dilenirsin her seferinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
şair melih Tinaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.