ELVEDA...
Kederlerimi örtü yapýp çekdiðimde üzerime,
Saklanmaya çalýþtýðým acýlarým imiþ içimi acýtan,
Velhasýl özlem duymak incitsede yüreðimi,
Özlenesi bir bedene kavuþmak imiþ asýl olan.
Ara vermek þöyle dursun, ýsmarlanmýþ sevdalara,
Kiralanmýþ aþka bile hasretdir duyduðum,
Gidiþin ne büyük bir bela,
Mukayesesi zor, tarifi imkansýz,
Geldiðinde yýkýma uðrattýðýn sancýlarýnla,
Ölesiye keder,
Ölesiye hüzün,
Ve ölesiye küskün.
Yapraðýn dalýný terk etmesi gibi deðildi vedan,
Güz geçince yeþeremezsin yeniden,
Belki bir gün üzerime yaðdýrdýðýn karlar eriyecektir,
Buzdan duvar örmüþ gibi duran bakýþlarýný,
Bakýþlarýmdan kaçýrdýðýnda.
Son defa olsun sessiz kalma ,
Ne olur bir þeyler söyle demiþtin ya bu defa,
Peki iþte söylüyorum......
ELVEDA...ELVEDA..ELVEDA.......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.