Otururken dere kenarýnda bir yere Baktým tüm güzellik yerli yerinde Dedim insanlar hani bunun neresinde Bakýp gören var mýdýr bir kere gezerken içinde Gözler akýl hisler baþka yerde kiminle Güzelliði görmeyene diller sözler sen söyle
Hayatýn anlamsýzlýk yükü omzumuzda Çekeriz onca çileyi hayatýmýz burnumuzda Bak gör güzellikler durur iþte karþýmýzda Varalým haydi beraber ne anlarýz varmadýðýmýzda Gözler akýl hisler baþka yerde kiminle Güzelliði görmeyene diller sözler sen söyle
Bir gün bu hayatýmýz elbet sona erecek Kim güldü kim aðlattý belli olacak bilinecek Herkes yaptýðýndan dolayý hesap verecek Bilmeyen bilemedim bunlarý diyemeyecek Gözler akýl hisler baþka yerde kiminle Güzelliði görmeyene diller sözler sen söyle
Âþýk Gülveren’im insanýn hakkýný sen bil Sahip çýk yakmasýn o kemiksiz acý dil Sev insanlarý bir ömür sende sevil Bu hayatýmýz sonsuz bir hayat deðil Gözler akýl hisler baþka yerde kiminle Güzelliði görmeyene diller sözler sen söyle Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.