ÜZDÜN BE CANIM.
Kim kýymetim bildi’ki sen bilesin,
Ömrüm sana sundum yaranamadým,
Senin için caným feda ederim,
Hiç sevmedin diyorsun’ya, üzdün be caným.
Seni ilk gördüðüm,o günden beri
Ýçimdeki sevdan, dinmiyor caným,
Hayýrsýz, vefasýz, ne desem yeri,
Ýnsan Cana küsmez,küstüm be caným.
Dünyalýk gayeler, yolunda gitmez
Sana olan sevdama,bir ömür yetmez,
Günlerim kudurdu, saymakla bitmez,
Hesaplar her zaman tutmaz be caným.
Yazdýðým þiri sen, beðenme yýrt at,
Sevdiðimi demekten býktým, inanma dayat,
At içindeki vesveseyi, kýsaldý hayat,
Ne kadar uzatsam, sünmez be caným.
Ýçindeki vesveseye sakýn inanma,
Asýlsýz sözlere, aman ha kanma,
Sevgimi gösteremem,burda sorun ya,
Buda benim huyum üzgünüm caným.
Ömürleri süsler, þan, þöhret, ünler,
Kimsesizim sensiz,þan,þöhret, neyler,
Kýzsamda seninle, güldüðüm günler,
Sen yokken geriye, gelmez be caným.
Erol’un özlemi, zamana sardý,
Aþký; sen, ben, diye ikiye yardý,
Sen gelmezsen benim,daha nem kaldý,
Aklým ölümü de, týnmaz be caným.
25.12.17 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.