Boktan Şiir

kendine dönüyor beden,
korku filminden çýkýp gelmiþ
kanlý atla,çabasý yetersiz bazen pazartesilerin
hiçbir din müsait olmuyor baðýþlanmak için
iyi baþlayamýyorsun haftaya,
sana ödenmemiþ faturalardan çiçekler
aðaç gövdelerinden ormanlarýn namusunu yapýyorum
devlet terörü belki birgün destekler diye
çok kötü þiirler yazýyorum,
sevgilim senin üþümen beni Vana götürüyor
hem de cam kenarýnda
çatýsý olmayan bir evde
sadece hava durumu izleniyor,


bir biletin iki ucu tutulmuþ
ortadan ikiye ayrýlýyor insan kalbi
Musa’lýk bir durum yok
sadece el sallama diyorum
benim aklým almýyor
sallanan elin o büyük idamdan
sonra
tekrar baþka bir elde hayat bulmasýna
aðrýma gidiyor bazen saçlarýn
erken toplanýyor göðsümden


kendine kalýyor insan sonra
ýþýk hýzýyla terkediliyor insan
herþey yaþlanýyor zamanla
annem, kardeþim sen,duvardaki saat, gözlerim
dilimin rengine boyayalým derdim hep sana evimizi
evimizin olmadýðý gerçeði neden deðiþtirsin ki
insandaki kelime haznesini
ya da yeni alýnan bir kýyafeti
sana gelirken tuhaf nesnelerle gelirdim hep
bir martý dolusu denizle
insan kalbinden çýkarýlmýþ bir çaký
insan içine çýkamamýþ istismar filmi
en aþagýlýk ve utanç verici düþüncelerle
yüz kýzartýcý bir kezzap
arabesk olmasýn diye hasret
sana caz konserinden geliyorum
kollarýný aç sevgilim
sana cesedimi getiriyorum....


sonra aniden salý oluyor
öðlen namazýna müteakip
terkediyorsun bedenimi...

Sosyal Medyada Paylaşın: