MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

VURUN BENİ*
Mehmet Öksüz

VURUN BENİ*


Ýçimizdeki hüzün rüzgârlarý
Göç etmeden
Karanlýðýn ahir yüzü
Yalýn ayaklarla çizilmeden
Zavallý bedenlere gebe
Ýnsanlýk yitirilmeden
Düþ ötesi gecede
Vurun beni üþüyen nefesimden.

Umarsýzca bu þehir
Sensiz sessiz sessiz aðlýyor.
Kurulan acemi dostluklardan
Bin ahla vazgeçiliyor.
Mutluluðun rengi
Kinci yarýnlara artýk tuz basýyor.
Hadi vurun beni
Acýlarýn katledilmiþ vuslatýndan.

Hanemdeki beyaz lambalar
Acý gözlerle kararýrken
Katran zulüm nerden gelir
Asla bilinmezken
Hüzünler
Yetimlerin can evine kucak açarken
Gecenin onikisinde
Vurun beni rüyalarýmdan.

Ah...
Sen giderken
Yüreðim sýzým sýzým sýzladý.
Siyah yýldýzlarýn asi þahitliði
Yürekleri daðladý.
Her yaðmur esintisinde
Geceme karanlýk yazýldý.
Hiç düþünmeden
Vurun beni alnýmýn ortasýndan.

Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.