GİBİ

Ýnsan diye gönderildim.
Kul olarak görev aldým.
Ben kendimi bulamadým.
Deryada ki damla gibi.

Kâh yüceldim, kâh ezildim.
Gün oldu kendimden geçtim.
Bazen kuyulara düþtüm.
Çýkamadým Yusuf gibi.

Sevdim aþk ile yoðruldum.
Dünyayý gezdim dolaþtým.
Kendimi çöllerde buldum.
Olamadým mecnun gibi.

Rüzgârlarý buyur ettim.
Karýþtým onunla gittim.
Gönülden, gönüle girdim.
Duramadým sultan gibi.

Hayat yolunda yürüdüm.
Þekilden þekle büründüm.
Gün oldu kendimden geçtim.
Olamadým Yunus gibi.

Aþkýn ateþiyle yandým.
Gülen yüze hep inandým.
Gönüllerde yer aradým.
Bulamadým Kerem gibi.

Dedim ki toprak olayým.
Kaçýp gidip kaybolayým.
Zor sualden kurtulayým.
Olamadým yaprak gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: