SÖYLEMEDİLER

Nazar baþlýðý ile,yazdým þiiri,
Neden aramaz dedim,dostumun biri,
O öyle bir dosttu ki,dosttan içeri,
Meðer hastalanmýþ da, söylemediler.

Ne sohbetler ederdik,kolay bitmezdi.
Yeyip içtiklerimiz,ayrý gitmezdi.
Bazen kaybolurdu,haber vermezdi.
Yoðun bakýmdaymýþ da,söylemediler.

Telefonu kullanmaz,not býrakmazdý.
Dost edindiði kiþi,fazla olmazdý.
Hoþlanmadýðý yerde,asla kalmazdý.
Mevla’ya kavuþmuþ da,söylemediler.

Vedalaþamadý ki,tüm dostlarýnla,
Orada buluþmuþtur,kardaþlarýnla,
Daha önceden giden,yaþdaþlarýnla,
Üç gün morgda kalmýþ da,söylemediler.

Mevla tahsil ediyor,alacaðýný,
Bilmiyorduk ki böyle,olacaðýný,
Hasta halinle yaptý,yapacaðýný,
Mezara konulmuþ da,söylemediler.

Onu rüyamda gördüm,sanki çökmüþtü.
Eski hali gitmiþ,pek süzülmüþtü.
Bilgim olmadýðýna,çok üzülmüþtü.
Makamýný sordum da, söylemediler.
Sosyal Medyada Paylaşın: