Büyümek lazım
Örümcek aðlarý çoðalýnca mý
Ýnsan kendinde kayboluyordu?
***
Kulaðýmdaki küpe deliði kadar kalýcý,
Ama bir nefes kadar gidiciydi...
Tabi, gerçekler gün yüzünü sever
Mutlak bir güzellik olmadýðý gibi,
Papatyalar da öyle söylendiði kadar beyaz deðildi.
Sarýsý daha da büyüktü yapraklarýndan
Tam da bu yüzden çocukluk dediðin
Gökkuþaðýnýn bilmem kaç rengiydi.
Büyümek lazým cancaðýzým (!)
Sevdiðin tüm kelimelerden yola çýk,
Yalaný tükettiðin yerden baþla.
Kavuþamayacaðýn tek þey çocukluðun olacak.
Bu pirinç tanelerinin pembe olamayacaðý kadar acý
ama toparlayýcý bir gerçekti.
Kabuletmelisin ki çok daðýldýn...
Þimdi ölüm kadar yaþam da seni bekler.
Bu da benim þiirim.
TBB
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.