OĞLUM DÖNMEMİŞ

Bugün yýkýldýðým zor günüm benim
Yiðidim evladým "oðlum" dönmemiþ
Alýp götürdüler, zindan günlerim
Evimin direði "kuzum" dönmemiþ

Kaldýrýn aradan, tüm kapýlarý..
Yýkýn þu devasa, sur yapýlarý
Býrakýn herkesi, çýksýn dýþarý
Fiðan eder Ana "gözüm" dönmemiþ

Çok zor þartlarda, yetiþtirdiðim
Geçe gündüzümü, ona verdiðim
Durmadan yolunu, hep gözlediðim
Ablasýnýn caný "özüm" dönmemiþ

Hayal aleminde, öpüp koklarým
Bir resmini cepte, gizler saklarým
Belki gelir diye, kalkýp yoklarým
Kýzýmýn abisi "sýzým" dönmemiþ

Yýllar varki kapým, açan olmadý
Eþ dost akrabalar, ciðer daðladý
Yapmacýk mimikler, gözüm aðladý
Teller arkasýndan "caným" dönmemiþ

Suçsuz yere burda, yatanlar var
Suçu suça atýp, satanlar var
Paçayý kurtarýp, kaçanlar var
Bundandý dallarým "kolum" dönmemiþ

Kul Ahmed-i dünya, imtihan yeri
Mal, mülk, evlatlarla, sýnar bizleri
Dayan Allah’a, sorulur hesabý
Tükendi takadým, "yavrum" dönmemiþ

Ahmet Ali Canbaz 20/02/2022

Sosyal Medyada Paylaşın: