her gün idam sehpasýna defalarca gönderdiðin yüreðime, avunmalýk kýrk yamalý entariler biçtim, gecelerin köründe, yalýn ayak dikenli yollardan geçtim. belki beni anlarda bir damla su olur ömür çiçeðime diye !!! seni, seçtim. acýma acý katmaktan baþka ne eyledin bana gönül ? tüm nüfusunu göç vermiþ yorgun, ýssýz ve sessizdi bu yürek. o halde patýr kütür sevmekte neyin nesi ? sen kalbime çukurlar kazmýþtýn , elinde kazma kürek. madem ki amacýn benden kurtulmaktý þimdi varlýðýmý alýp git o zaman. her gün defalarca kapýndan kovmaktan baþka ne eyledin söyle bana? ey divane gönül... ***** yusuferdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.