KIZIL BÝR GÜNEÞ BATMAKTA Otursam ; Umutlarýnýn maviliðinde Derinliðinde gözlerinin Öylece kalsam. Nefesinin serinliðini Bir denizden alsam. Ufkunda bir kýzýl güneþ batsa Kýzýl bir alev oluþsa hüznümün avuçlarýnda. Yine avuçlarým yansa. Uzansam; Daðlarýn en yücesinin döþüne Irmaklar aksa yanýmdan anamýn mezar taþýný yalayarak Göz yaþlarýmý yollasam , Kurursa yataðý,ýrmaðýnýn Kalp hizasýnda yatar babam. Parmak uçlarým ,yüreðim sýzlamakta Onlar ki Yokluðumun kuytusunda yatmakta Aðrý daðý gölgesiyle eðilmekte Aras serinliðiyle korumakta Bir ben kalmýþým Çok uzakta
.6/01/2018. H. Iþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin ışık76 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.