Hayalinle Yırtıyorum Karanlığı....

Anlatsam anlayamazsýn ki
karanlýða hapsettiklerimi
o gözlerini sözlerini
bir bir söküyorum sararýp solan,
takvimlerde adýný
özlüyorum kokunu nefesini
hayalinle yýrtýyorum karanlýðý.


Ne zaman aklýma düþsen
bir hicran havasýna dalar yüreðim
duvarlar adým adým gelir üstüme
yanar aþkýn ateþi sýzý verir gönlüme,
gecenin karanlýðý çöktü yine gözüme
sessiz sedasýz dökerim tufanýmý
duymadýn arsa çýkan feryadýmý
kapanmaz yaralarým vur artýk neþterini


Uzanýr gider yollar kývrým kývrým önümde
çare deðil gönlüme peþimde ki gölgeler
kýrýlan hayâllerin yorgunudur yüreðim
gurbetim per periþan vurgundur göz yaþlarým.


Uzaklarda esiyor
deli dolu bir rüzgar
sensizliði soluyor yalnýzlýðým
yüreðime býraktýðýn sis rengi bulutlar
yaðmur olup düþüyor saçlarýna
ben üþüyorum.


Dalýnda kopan bir yaprak gibi
aylar yýllarý kovalýyor bir bir peþin sýra savruluyorum
üþüdü yüreðim
yoktu ellerin ellerimde
gözlerin canlanýr her an gözlerimde
aldýðým her nefes de
her an yaný baþým da
attýðým her adým da
yine sen varsýn
özlüyorum kokunu nefesini
hayalinle yýrtýyorum karanlýðý.





Þiir_Yaralý_34/06.01.2018/Avusturya

Sosyal Medyada Paylaşın: