Halâ gülemedik!..
“Yaþ otuz beþ yolun yarýsý” derlerdi de bak,
Üstüne biz, yirmi beþi birden nasýl ekledik,
Yüreðim elimde kala kaldý böylece, bom boþ,
Sevgi verdik, alamadýk, biz boþuna bekledik…
Gönül bahçemiz gül doluydu, rengarenktiler,
Saftý hayatým, bir kez bile çalý falan dikmedik,
Seven yolu gözlendi, gurbetteki vatan eri gibi,
Gelene kadar, dingil kaydý, ara sýra tekledik…
“Kavuþanlar çok” dediler, “Aþýk çok aðlamaz”
Baþkalarý bize anlattý; ama masal geldi, dinledik,
Doðru diye inansak ta, peki, destanlar niye yazýldý?
Yalandýr; Çünkü biz, sevgi neyin hesabý bilmedik…
Kin taþýmadýk özümüzde, yüzde güldü, gözümüzde,
Akrabaya, eþe, dosta ve kandaþa, dualarý gönderdik,
Önce saðlýk dedik, yanarsa yine bizim içimiz yanar,
Ezilen baþým olsa da, “Yaratan”dan, iyi dilek diledik…
Kapýlarý dayadýk sonuna kadar, açýk kaldý, ya uðrarsa!
Noel babadan umduk “Sevgi” yi bacadan atarsa dedik,
Umut çýralarý yanýk durur halâ, kandiller se ayaktalar,
Turnalarla haber saldýk vefasýza, hep yolunu bekledik…
Attýðým her adýmda yalnýzdým, yine yalnýz yürüyorum,
Doðarken yazýlan yazýldý, çýrpýndýk, çabaladýk silemedik,
Popomuza bir þaplak, aðlatmýþlar, acýsýný hatýrlamasak ta,
O aðlayýþ baþlangýcým oldu, nihayetinde, halâ gülemedik…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.