Renk körü

Hayata ölümsüzcesine sarýlan;
Ve bir gün olsun kendi varlýðýný,
Bile fark edemeyen sevgili okurlarým.
Ya da nacizane bu sözcükleri,
Dizelere sýralayan yüreðim.
Bugün tek yapacaðýnýz þey,
Aynanýn karþýsýna geçip.
Kendinize þu soruyu sormak olsun.
Ben bu yaþýma kadar kendim için ne yaptým? Eminim ki çoklarýnýz cevapsýz kalýcaktýr. Malesef insan oðlu hayatýnýn en güzel yýllarýný. Muhattap olduðu yüzleri,
Mutlu edebilme gayretiyle geçiriyor.
Ama bu gayret ne denli güçlü olsada,
Çoðu kez görülebilmesi mümkün olamýyor.
Neden mi?
Çünkü muhattaplarýn renk körüyse eðer.
Senin gökkuþaðý oluþun,
Hiçbir þeyi ifade etmiyor.
Malesef.
Keþke o güzelim yýllarýmýza (HÝCRAN)deðilde
Mutluluk ekebilseydik ama nafile.
Þimdi ise,
Baþýmýzý bile asla geri çevirmemeliyiz.
Çünkü artýk duygular,
Bulanmýþ bir ýrmaðýn sessizliðinde.
Zoraki durullanmanýn çabasý içinde.
Ne yazýktýr ki artýk ona bakan gözler.
Esen yeller.
Onu bulandýrmaya yetecek kadar,
Etkili.
Aygülün
Dizeleri.
Sosyal Medyada Paylaşın: