düş yetmezliği...

iki güz yaþýyken
kýþta bahar,
iki ayrý cümleyken
ayný anlamda yâr,
ayrý þiirlere heceyken
düþ yetmezliðimize gece olduk


kýrýlsýn artýk göz yaþýmýz
kambur bir testinin
kadifemsi su sesinde


bulut sen ol,
yaðmur düþür tenime
toprak koksun ellerim
uyandýr dilimi, diline
bir þarkýlýk daha sev
vur sazýmýn teline


göðüm,
göðünde ayçiçeði tarlasý
güneþi de,
gün eþi de sen ol dünümün
gök rengine kuþaklansýn
yarýným çiçek açsýn
gün yüzünden,
gül teninden


avucumda ömürlük duasýn
iyi ki varsýn
adýmýz aþk olsun
aþkýmýza hamd olsun



saçý keman,
dudaðý hüzzam,
teni muhabbet bir geceye
aðlayalým seviþmeden önce



düþüme her sen düþümü
gözümdeki yaþa iz,
kirpiðimdeki telaþa giz ol



vurdukça vuslat dibime,
þiþelense de mahzen genzime
sarhoþluðum da,
yakýnlýðýmda sen ol
içtikçe sarýl,
sarýldýkça iç bizi



bu düþ güne doðmadan
ve gün bize solmadan
kapa perdelerini hayata



aþklýk þekerimiz,
tensel nabzýmýz düþmeden
yetmezliðimize düþ,
düþselliðimize gece olalým tek beden…






ilhanaþýcýocakikibinonsekiz

Sosyal Medyada Paylaşın: