DÖNERSİN
Dünya yeter artýk alma ahýmý
Bir gün sende kurur çöle dönersin
Her gece gizledin benden þavkýný
Bir gün sen eriyip muma dönersin
Zaman kýrbacýný sýrtýma vurdun
Her gün saat gibi kuruldun durdun
Yavrumun acýsýn izlettin durdun
Bir gün sen yýkýlýp taþa dönersin
Bir alev misali gezdin tenimde
Ateþten bir otak kurdun kalbimde
Bana döktürdüðün ecel terimle
Bir gün alev alýp kora dönersin
Kalmadý seninle hiç hesabýmýz
Tutmadý seninle sevaplarýmýz
Bozuldu seninle ahde vefamýz
Bir gün toprak olup toza dönersin
Bezdirdin ömrümden aldýn bir ömür
Eyledin bahtýmý kapkara kömür
Gark eyledin beni deryada çamur
Bir gün sende batýp kile dönersin
Bundan gayrý yüzüm gülse ne çare
Hülyanýn yüreði hep pare,pare
zamansýz vurduðun acý hüzünle
Beþ para etmeyen pula dönersin
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.