YAŞLANMAYI DURDURMAK
YAÞLANMAYI DURDURMAK
Mümkün olsa!
Durdurabilsek yaþlanmayý,
Sabitleyebilsek ömrü,
Tam da yirmi beþinde...
Kýrk yýl sonra yirmi beþ diyebilsek.
Altmýþlý, seksenli yýllarda da,
Yüz yýl sonra,
Hatta iki yüz yýl sonra bile.
Her sorulduðunda yaþýmýz,
Yirmi beþ diyebilsek.
Ýster miyiz?
Akýp giden ömrü
Gençliðin bir yerinde sabitlemeyi,
Hiç yaþlanmadan,
Öylece kalmayý,
Ýster miyiz ki gerçekten?
Zordur evet demek.
Zordur yaþlanmalarýný görmek,
Çocuklarýmýzýn, torunlarýmýzýn.
Saçlarýný beyazlatmalarýna,
Tanýklýk etmek zordur.
Yüzlerce yýl yaþarsak eðer,
Sevdiklerimizi;
Acý çekerken,
Hasta yataðýnda eriyip giderken,
Sonra da musalla taþýna konurken,
Görmeye dayanýr mýyýz?
Dayanmak zor,
Bunca acý ve eleme.
Öyleyse;
Vazgeçmek gerek,
Devirmeye yüzlerce yýlý.
Yetinmek gerek,
Tanrý’nýn verdiðiyle.
Her dönemi güzeldir yaþamýn,
Çocukluðun, gençliðin ve yaþlýlýðýn...
Gerek yok baþka arayýþlara.
Doðal süreciyle yaþamak gerek,
Her evresini ömrün.
Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.