İÇİNDE Kİ DİLİN RENGİ
Uçsuz bucaksýz engin denizin derinliklerine,
Arýnmak adýna dalýp gidiyorum pervasýzca..!
Kaybolmak, unutmak istiyorum derinliklerde!
Sevgisizliðe, hicrana, vefasýzlýða dair ne varsa,
Yaþamak "sevgi, vuslat, vefa...olmalý" diyor
Susuyor yürek suskunlarý oynuyor sanki
Yaþadýklarýný düþündükçe utanýyor gidilen yoldan!
Gözyaþlarý sel olup, akýp giderken yolunu bulacak,
Kimbilir belki de geçmiþten geleceðe açýlan kapýda,
Köprü olmayý zamanla öðrenecekti, umulmadýk anda.
Uzun bir sessizliðe gömülüyor, gözlerini kapatýp,
Filim þeridi gibi mazide ki anýlar canlanýyor bir bir
Düþünmeden harcanan yarýnlarý,
Sararýp solan umutlarý,
Talan edilen hayalleri,
Ellerinden kayýp giden masumiyeti,
Çaresizce peþinden gittiði idialleri,
Katledilmiþti akýp giden sancýlý yýllarda..
Yaþ kemale erdikçe daha çok farkediyordu
Yürekler de bir türlü dikiþ tutmayan bahar çiçeklerini!
Dilinden anlamýyorsan en güzel açan çiçekler bile,
Gün gelir bir gün mahkum olur dallarýndan kopmaya..!!
Öyleyse, kimbilir belki de akýp giden ömründe,
Ýçinde ki rengin diline yön verecekti..!,
Yüreðine zincirle baðlý prangalarý söküp atacak,
Ayýn etrafýnda ýþýk saçarak raks eden yýldýzlar gibi
Gönlün derinliklerinde hercailerin unutturduklarý
Muhteþem mavi gökyüzüne doðru yelken açmak üzere,
Býkmadan usanmadan var gücüyle küreklere asýlacaķ,
Yoluna çýkan fýrtýnalara göðsünü gere gere siper olup
Bahar çiçeklerinin diline gönülden kulak verecek,
Yaðmurlu gönüllerle deðil, güneþli gönüllerle yol alýp
Yürek sesinde ki yaþama sanatýyla vuslata erecekti!!!
Yaðmurlu günlerin üzerine ne zaman güneþ doðmadý ki,
Kimbilir belki de herkesin içinde ki dilin rengidir yaþam!
Dillerde saklý rengin muhteþem gücüne eyvallah...!!!
02.01.2018 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.