Yerin dolmalı!..
En büyük hayalim, birlikte el ele gezmekti,
Þimdi koþuþturmaktan, ruhum uyuya kaldý,
Daðýn zirvesinde görünen kar oldun bana,
Aðýr çantasýn taþýyorum, sýrtým kambur kaldý…
Ýhtiyaç duyduðum nerede, nere de mevcudiyet,
Sisli kýþlarým soðuk ve uzun, kýsa olan ne vardý,
Kaynaþmýþ tepelere sis, çünkü o sis, üþütürdü,
Üþüyünce büründüðüm ay bile, soðuk tutardý…
Hýçkýrýðým uyandýrýr, “Seviyorum” diyemediðime,
Çaðrýþtýrýr içimde, üzüntü-keder, her aný-hatýrayý,
Bizi birleþtiren dikiþlerden nebze iz bulunmasada,
Silemez, içtenlik, sýcaklýk ve yoðunluklu hatýrayý…
Güneþ yükselse yavaþ yavaþ, ufkumun kenarýna,
Yüce gönül buzu erise, bir kez sýcak olsa nefesin,
Ýçim de nedenini bilemediðim sorularý silebilsem,
Yol boyunca dizili aðaçlardan, süzülüp gelse sesin….
Þimdi artýk her kez, hiç kimse, gözlerim sen de kaldý,
“Sevgi” gibi yakýnlýðý olan iki kiþiyiz, duygu bir olmalý,
Kimileri, hiç biri, birileri hiç kimse, düþüm sen - ben,
Farklý düþünme, yýllarca o boþ kalan, yerin dolmalý…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.