göðsümü delen son kurþun Yalnýzlýðýmýn ayak sesleri kentin en ücra köþesinde sokak sus pus içimde kýrýlan bir yalnýzlýk zemheri melodileri buz gibi uðulduyor **** Uykularým kangren Cümlelerim yetim Yüreðim Müebbet giyen mahkûmun yalnýzlýðý Eylülde gelincikler açmýyor Aralýkta kýrlangýçlar göç etmiyor. Þiir pencereme dokunmayýn Sizin olsun yer-gök-denizler demlenirken ay gözlerinde haziran akþamlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.