ÇOK BİLMİŞİM

Bir zaman arýnýn çiçeði de bendim
Çiçeðin nadide böceði de bendim
Yalanýn dolanýn gerçeði de bendim
Riyanýn aþtýðý daðýný bilirim

Köylerdeyiz köylüm kabul etmez köylü
Ayaktayým say ki beden ruhsuz ölü
Ecik—bücük dolu gönül bir hýnç gölü
Ortasýna düþen aðýný bilirim

Misafir dediðim eve gelen kiþi
“ Aman sensin ! “ yoksa kýrýyor kiriþi
Kimseye yar olmam bilsem bile iþi
Çünkü o dillerin lýðýný bilirim

Üç-beþ metre yol var yolun hepsi birdir
Saðý solu belli ortasý eðridir
Bak beðenmez seni kamburun bellidir
Ýtin tepindiði baðýný bilirim

Atarken adýmý otuz beþten kýrka
Kalmýþken sýrtýmda soluk,yýrtýk hýrka
Baksam da geriye gözüm sarka sarka
Þu yolun solunu saðýný bilirim

Kimseyle olmadýk kol kola, göz göze
Susayýp koþunca kurur eski göze
Döne döne geldim yitirdiðim öze
Kaymaksýz toplanan yaðýný bilirim

Kargalarý geçtim gülüyor baykuþ
Diplomam kolide adýmýz okumuþ
Lambanýn ýþýðý duvara mý vurmuþ?
O’nun isli-paslý çaðýný bilirim

Vitrinlere bakýp þaþýrdým duraðý
Görünce karþýdan gelini duvaðý
Çakýlmýþ bir beton boyalý dudaðý
Özenip sürdüðü yaðýný bilirim


Seyredip gezinip durdum çarþý pazar
Her gönül yarasý gördüðünde azar
Sokaktaki ad’ým mezarýmý kazar
Derin çukurlarýn sýðýný bilirim

Az mý hasretimi döktüm kâðýda
Baþladý kalemim baþlýksýz aðýda
Kök salmýþ yemyeþil ellerin baðý da
Gönlümün sararan baðýný bilirim

Ýki pencereyle sonsuz hapisteyim
Kim “ Merhaba ! “ der ki ben hep kapristeyim
Kesilir zil sesi öyle bir histeyim
Yaza kalan daðýn çýðýný bilirim.

(SIZI-95)

Sosyal Medyada Paylaşın: