Bir tül inse-de gökyüzünden önüme güneþin yansýmasýnda gördüðüm ýþýk sendin suya ahengini vermiþ bir servi gibi dursa hayalin karþýmda soðuk esen bir rüzgar savursa hayallerimi sen girsen o tülden içeriye
efsunlu bir düþle düþtün gönlüme hayalini aradým ümitsizce karanlýðýn içinde beyhude dedim Ýçimdeki sese senin yansýman kayboldu önümden ama sen kaldýn içimde
ah bedbaht’tým üzgündüm aðlamaklýydým ama sen yoktun yine yine kardým sensizliði hasretinle ve yine yokluðunla harmaným bu gece
ne zaman bir düþ görsem öðütülüyor hayallerimle bir zaman deðirmeninde