YILLAR GEÇTİKÇE (417)

YILLAR GEÇTÝKÇE (417)

Þu zaman ne çabuk geçip gidiyor.
Uç uca eklenen yýllar geçtikçe.
Mevsim birbirini seçip gidiyor.
Gel diye beklenen yýllar geçtikçe.

Ýnsan buya, yeni ister her daim.
Yýldan yýla ömür poster her daim.
Tükenip gitse de zaman hep kaim.
Hem çift hem teklenen yýllar geçtikçe.

Ömre bir törpüdür þu geçen yýllar.
Yýldan yýla geçer deðiþir hallar.
Baki deðil dünya tükenmez ollar.
Arkaya saklanan yýllar geçtikçe.

Yaþamýn payesi amaç dýþýmý.
Ölçüp biçer isek limit aþýmý.
Bir soðuk bir sýcak ne oluþumu.
Ha bire aklanan yýllar geçtikçe.

Yýlbaþý yýlsonu denen ismine.
Rastlanmýyor asla onun cismine.
Bir belgesi yok ki, baksak resmine.
Nefessiz koklanan yýllar geçtikçe.

Bir ömürmüþ hayat soðuk ve sýcak.
Ýyi kötü yanar tüten her ocak.
Elde birdir zaman denen oyuncak.
Soðukla þoklanan yýllar geçtikçe.

Ölüm bir hak denmiþ hakikat buya.
Elbet yatýlacak o musallaya.
Zayi Ozan sözün varýr doðruya.
Kapýsý týklanan yýllar geçtikçe.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 30/12/2017 Cumartesi
Yayýn : 31/12/2017 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1136542/

Sosyal Medyada Paylaşın: