HER SABAH

Seni her sabahýn erken saatlerinde,
sokaðýmýn köþesinde oyalanýrken ;
sokak lambalarýyla dertleþirken yakalýyorum...

bir kemanýn telleri gibi ,
inleyen kalbimin
adýmlarýnýn sesini duyabildiðini
duyduðunda hançerlendiðini
nerden bileceksin ?

sen benim gibi olamazsýn ;
istesen de...
ne sevgin benim sana olan sevgime ulaþýr ,,
ne de acýlarýn acýlarýmla yarýþabilir
büyük ateþe atýlmaktan korkarsýn...

sana göre sadece
dokunaklý bir þarkýdýr aþk;
belki de sürükleyici bir roman , masal,
finalde ödülsüz kalmalý yürekler ...

senin sevgin ; kendi yaraný sarabilecek
güle oynaya yine yaþama devam edecek kadar:
gece kesiksiz uyuyup
gündüz az efkarlanacak kadar:

benim sevgimse ;
hayaline dokunacak kadar
zamaný durdurup
bir damla gözyaþýmda acýný acýmla yoðurup
içime sindirecek kadar:
uykusuz gecelerde aya,
yýldýzlara içini dökecek kadar
bir hücre mahkumunun çýrpýnýþý
özgürlüðüne susamýþlýðý kadar.

Nuran KARACA
13:36 30.12.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: