uykusuz,sancýlý gecenin ardýndan gün doðmak üzere kýzýl asýlý gökyüzünden sabahýn ayazýnda çið taneleri hüzün kokularý yayýyor içimde bir ürperti ruhumun labirentlerinde kaybolan ben idam mahkumu hanýmelleri gibi mahsun ve hüzünlü acý dolu naðmeler mýrýldýyor sabah son yapraðý uzak diyarlara savuruyor ayrýlýk rüzgarý ömür defterine kalýn bir çentik ekleniyor özüm aþksýz kalýyor bu kentte iki yabancý adsýz,adý konmamýþ,doðmamýþ yaþamamýþ sanki.. ben elkýzý sen eloðlu miray
Sosyal Medyada Paylaşın:
miray_can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.