YAĞMUR ORMANLARI
Yaðmur ormanlarýnda
Doðup büyüyen
Bir kelebeðim
Bazen kaçmak isterim
Orman soðuklarýndan
Güneþin doðuþuyla kuruturum
Üzerime yaðan soðuk þebnemleri
Kanatlanýp uçarým uzaklaþarak
Bu doðduðum yaðmur ormanlarýndan
Bir daðýn zirvesi çeker beni
Bir mevsim kesiði serilmiþ tepelerine
Dalarým o mevsimin renk,renk açan çiçeklerine
Onlar gibi olurum o an
Yine kanatlanýp konarým o çiçeklere
Sýcak sevgiler aþýlarým
O mevsim kesiðinde
Dans ederek hayallerimle
Deli dolu bir fýrtýna eser yönü olmayan
Daðýtýr çiçeklerini o mevsimin
Yerle bir edercesine pençeleriyle
Ben sýðýnýrým içimdeki kaleye
Acý hüzünler sýzdýrarak kanatlarýmdan
Bir gong sesi yükselir kalbimin surlarýndan
Bir korku alýr beni düþürürcesine
Bir deniz çeker beni derinlere
Su altý fýrtýnasý sarar bedenimi
Savurur beni bir yerden baþka bir yere
düþerim bir kayanýn dibine
O kayalara tutunup týrmanmaya çalýþýrým
Nihayet o kayanýn tepesindeyim artýk
Kurutup kanatlarýmý güneþin ýsýsýyla
Uçarak dönerim yine
Doðduðum o yaðmur ormanlarýna
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.