Seni sevmek, Bir kuþ misali Konardý avuçlarýma. Dað ýssýzlýðýnda bir türkünün, Son melodisiydik. Özgürlük tutkusu, Þehir þehir dolaþtýðým Kirpiklerinde erirdi Yürürdük En puslusunu yollarýn. Ucu bucaðý görünmeyen, Bir zemheri olurdu ellerin. Oysaki... Sen hep, Gülüþüne saklardýn gökyüzünü. Ýplerini saldýn mý uçurtmalarin, Karlý bir Ankara sabahýnda, Irak hayallerde açardýk gözlerimizi. Duvarlara kazýrdým adýný. O son gemiyi beklediðimden beri, Hala ayni sokakta, Ayný duvarda adýn. Adýný tuttum hatýrýmda Kalbimin ýrmaklarýnda, Yýkadým yüzünü. Ne zaman aynaya baksam, Suretimde arýyorum. Eski bir hikayeyi. Ah, Leyla! Uzun siyahtý saçlarýn. Omuzlarýna dökülürdü. Rüyalarýmýn ýþýðý. Sen ne zaman, Salýna salýna geçsen, Bir kýyamet kopardý. Düzenin düzensizliðinde. Yaðmurlar yaðardý yanaklarýma. Seni sevmek, Bir çocuðun, En masum bakýþýydý. Seni sevmek, Çaresizlige ve yoksulluða, Meydan okumaktý. Seni sevmek, Mapusane duvarlarýnda, Çiçeklerin açmasýydý. Seni sevmek, Hayattý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
LARENDE SU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.