Yýllardýr farkýndayým insanlarýn farklýlýðýnýn
Ve yine yýllardýr içimde verdiðim mücadelenin
Ýnsan ne tuhaf varlýk ya da bende var birþey
Çözemiyorum...
Ýnsanlarý bu kadar çok severken
Ayný zamanda insanlardan bir o kadar nefret edebilmek
Sadece bana mý has?.. bilemiyorum...
Belkide bu dünyaya ait deðilim diyorum bazý zamanlar
Adlandýramadýðým bu duygudan kurtulamayýnca
Bir yanda sevmek diðer yanda nefret etmek
Ne kadar da zýtlar oysaki düþündüðüm anlarda
Bu düþünceler yýllardýr böyle devam ediyor
Biliyorum ölenedek edecekte
Ýnsanlardan kaçsamda onlara yakýnda olsam nafile
Gece þehir uyuduðunda beynimde beraberinde uyanýyor
Düþünceler zehirli bir sarmaþýk sanki tüm ruhumu sarýyor
Elimde deðil beynim bana günlük rutinini uyguluyor
Sormuyor ki dermanýn gücün var mý?
Görmezden geliyor hep yorgunluðumu
Duymazdan geliyor hep içimdeki çýðlýðýmý
Ta ki tan aðarýp düþünmekten beni yorana dek
Sonrasý malum iþte kurtulmak ne mümkün
Geceye kadar özgür sabaha kadar tutsak bir ruh iþte hepsi bu....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
YAĞMUR TAHAMMÜLÜM KALMADI ARTIK GÖKKUŞAĞI MAVİSİNDE HUZUR ZAR DEĞİL ZAMAN PAPATYA Kötüsün İnsan >>HİSSETMEK<< --TANTE-- ATAMIYORUM LAZIM