OLUR YA....

Olur ya,
Bir gün kalbimi çatýr çatýr kýranlar
Karþýma gelir;
“Ben, nasýl kýrdým seni
Sen, tek kelime bile etmedin
Seni kýrdýðýmý bile fark etmedim
Yýllar sonra yaþadýkça anlayabildim
Senin yerinde olsam ben delirirdim
Rüzgarý, fýrtýnayý önüme katar
Üstüne gelirdim
Sen, ne sabýrlý, ne vefalý, ne olgun imiþsin
Ve anladým ki;
Sessizliðin beni benden iyi tanýdýðýn içinmiþ
Ben, seni kýrarken senin susman ikrarýndanmýþ
O an, sen ne dersen de
Ben, nato kafa nato mermer
Seni anlamaz, anlamak istemezmiþim
Veee anladým ki;
Sen, her þeye raðmen bana deðer veriyormuþsun
Sana verdiðim tüm üzüntülere raðmen
Suskunluðun bunun kanýtý imiþ aslýnda
Bilmedim, bilemedim
Çok geç anladým
Çokkk özür dilerimmm…!”
Der belki
Olur ya….

Olur ya
O an, yüreðimdeki tüm kýrgýnlýklarýn aðýrlýðý
Hiç yaþanmamýþ, hissedilmemiþ gibi
Silinir, yok olur gider

Ýþte o vakit,
“Hepsine deðdi, deðermiþ meðer!”
Derim, olur ya…

Bir kuþ gibi hafifler
“Sabrýn karþýlýðý iþte bu!”, derim
Olur ya…! ÝNÞAALLAH, AMÝNNN…

28/12/2017
Perihan METÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: