Mürrüvet!...
Mürüvvet!...
Beni bana yabancý etme, seni sevmiþ, örselenmiþti,
Her seferinde kaybetmekten, sýkýlýyorum Mürüvvet,
Ümitsiz saatlerle baþlamak, bütün gün odada oturmak,
Kötü gün, ayrýldýðýmdan beri, her þey kötü, Mürüvvet…
Beni parçalarýmdan yakaladý, o çekici, ela gözün,
Güllere diken olma dýþýnda bir iþin var mý? Senin,
Nereden geldiðini ve kim olduðunu unutma sen,
Baþýmýza taþ yaðacak dedikleri, bu mu? Mürüvvet…
Düþersen yalnýzlýðýn içine, ya da sevgi ararsan eðer,
Hepsi burada! Dayanamadýn mý, zaman zaman uðra,
Portakallý ördek yiyek anlamýnda deðildir, mizan sel,
Aþkýn, iyi beslenmesi gerek, beslenmiyor Mürüvvet…
Ne yediklerini bilmiyorsun, hiç mi hiç anlamýyorsun!
Soframýz da, bolcana acý, hüzün-keder, hicran çok,
Bu bir savaþ, acýmasýz ve tüketen, güçlendirmeyen,
Gel aþkýný iyi besle, boy versin göðe doðru Mürüvvet…
Gamzeleri severim genelde, ortalýðý iyi aydýnlatýrlar,
Senin ki sihirli, bin bir hünerleri var, tavþan ayaðý,
Belli halimden, anlamazsa da, küsmem! Ýncitmem!
Onu layýkýyla sevmeye çalýþýyorum, tutku, Mürüvvet…
Ay yorgun gecemden! Siyah öfkesi! Güneþ doðsaydý bi!
“Dünya size adil davranmadý” "bir iki, pataklamak" gerek,
“Bir kaç diþini kýrmalýyým, gördüðüm kural dýþý” demekte,
Katýldý hengameme, iç-dýþ olduk, aklýn ermez Mürüvvet…
Önemsediðim birini kaybetmek ne? Bunu bilemezsin,
Aþk kadar sarmaþýk, sen kadar karmaþýk, biri anlamaz,
Çünkü ben seni, senden kopardým, ben de bir bensin,
Yemek yerine, sebzenin suyunu sýkýyorsun Mürüvvet…
Seni o kadar özlüyorum ki! Tüm vücudum acý çekiyor,
Realite etmeyi biliyorsun, yapay olmayan zihnin var,
Kim istersen o olabilirsin, kimi istersen onun olursun,
Þu anda, burada olma gerçeðini tercih ederim, Mürüvvet…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.