DAYANDI BIÇAK KEMİĞE

Akýyorsa kin nefret,
Ýnsan artýklarýnýn boðazýndan,
Kývranýr sinir uçlarýn,
Pensenin diþli aðzýnda,
Sabýr çekersin ya sabýr,
Beþ kere on kere,
Çatlar sabýr taþý,
Yüreðin olur pare pare…

Ekmek peynir gibi ya kafayý yiyeceksin,
Ya da yeter be diyeceksin,
Tutup yakasýndan,
Anladýðý dilden gürleyeceksin,
Artýk kes sesini,
Çek ensemden nefesini,
Kýrarým parçalarým,
Kafes içindeki kafesini…

Kör yýlan mýsýn serseri,
Her gün zehir kusuyorsun,
Konuþ gör yarattýðýn eseri,
Konuþ peþ para etmez adam,
Þimdi niye susuyorsun,
Geldiðim ilk günden beri,
Kenarda köþede pusuyorsun,
Düþürmek için tuzaklara…

Efendiye efendiyim,
Taç yaparým baþýma,
Sýrtýmda taþýrým gocunmadan,
Sustuysam bu güne dek,
Boþ ver dedim hamdýr kelek,
Geldin üstüme üstüme,
Sevgi saygý hoþgörü,
Doldurmuþtum gönül testime…

Dayandý býçak kemiðe,
Kemirdiniz sabrýmý,
Çýldýrttýnýz yavaþ yavaþ,
Gözünüz zehir kusar,
Her sözünüz koca bir taþ,
Ne esirim ne köle,
Benim derdim bana yeter,
Yeter çektirdiðiniz çile…


PARMAKLIKLAR ARKASINDAN ÞÝÝRLER

Sosyal Medyada Paylaşın: