Gönlüm daim açýktýr heyhatki gireni yok El pençe divan durdum bundan da anlayan yok. Avucumu sýkarak öc alýrým kendimden Bu intikam ardýndan ümit yeþerir birden.
Saklamak istesem de sýrlarýmý herkesten Onlarý ifþa eder vücut diliyle beden. Derin hülyaya dalýp yaþarým bunla her gün Umutla bekliyorum biri girecek bir gün.
Dünya çok güzel derler aþýklarý üzerler Sevda kervanlarýna katýlmakta isterler Bomboþta býrakýrlar açýlan gönülleri Gönülleri öldürür bu gönül katilleri .
Sosyal Medyada Paylaşın:
halil müftüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.