Hayli Saftı
Babam...
Kendi halinde masum
Ve mazlum bir insandý, hayli saftý
Onun
Suskun ve bitap hali
Nedense hakkýyla hiç anlaþýlmadý
Ýnanýrdý
Hemen kanardý, candý
Ýnsan olmaya muhtaç bir hicrandý
Fikir, ufuk
Sahibi olmak farkýndalýktý
Yalnýzca taklit ve gözlem sýkýntýydý
Zahiri
Bakýmdan gücü, kudreti vardý
Lakin hesap, muhakemeden uzaktý
Annem
Ýçin sanki tahammül etmek
Ve onu yönetmekse amansýz çileydi
Babam
Bazen caný sýkýlýr ve kýzarsa
Kimseyi dinlemez ve dert edinmezdi
Bu insanýn
Ruhi ve zihni tarafý þefkate açtý
Çocuk ve gençliðinde çok hýrpalandý
Adeta
Bir emir kulu olmak zorundaydý
Hayali, hassasiyeti neden sorulmazdý
Yaratanýn
Verdiði ve bahþettiði hak niçin
Tahakküm ve hükümran için kullanýldý
Babamýn
Yalnýz ve uzaklara bakan hali
Her zaman sinemde derin sýzýydý kaldý
Kim olursa
Ve yaratan hak tanýmýþsa
Saflýðý, bilinçsizliði onu dýþlatmamalýydý
Zalimden
Riyakardan, aklý kararmýþtan
Hak ve hakikate baþkaldýranlar zandan
Daha fazla
Ýlgiyi, sevgiyi, þefkati hak eden
Ve bir ömür bunu umutla bekleyen candý
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.