Þeytaný kendine eylemiþ çýrak
Ýnsanlýk ekside, vicdaný çorak
Her sakala çalar bin türlü tarak
Kýlýktan kýlýða girer namussuz
Kandýrana kadar çeker yaðýný
Helik diye atar Hasan daðýný
Ýnsafsýz sinsice kurar aðýný
Gariban defteri dürer namussuz
Adamdan sayýlmaz sen kulak asma
Yýlan gibi sokar üstüne basma
Durmadan hýrýlar boynunda tasma
Gelene gidene ürer namussuz
Doymak nedir bilmez gözü hep malda
Sabah, akþam sövme sen buna gel de
Bir eli yaðdayken, bir eli balda
Bu dünyada sefa sürer namussuz
Sazan çok, oltayý atmaz boþuna
Doðruluk, dürüstlük gelmez iþine
Sakýn ha! Takýlma onun peþine
Baþýna bin çorap örer namussuz
Muazzam hesap var haddini aþma
Garibim çok çektim yaramý deþme
Yanarsýn bir kere eline düþme
Özünü ömrünü sorar namussuz
Ramazan AKKAÞ
(Þair-i Muazzam)
NEVÞEHÝR-Tepe köy
29.EYLÜL.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.