Ben ne kýþlar, ne baharlar gördüm. Ateþler içinde kavrulan gönülleri, Aydýnlýk gecelerde karanlýk sabahlarý, Yarým kalmýþ sevdalarý, ayrýlýklarý gördüm.
Ben ne Ýnsanlar, ne çaresizler gördüm. Çýkmaz sokaklarda tükenen umutlarý, Günâh bataðýnda yok olan hayatlarý, Þerefini þerefsizce satanlarý gördüm.
Ben ne Ýnsanlar, ne fâkirler gördüm. Ocaklarýnda âþ piþmeyen, Kuru âzýðý, suyâ bandýrýp yiyenleri, Entârisi yâmalý, yýrtýk papucu, yatak döþeði olmayanlarý, Gönlü tok, yüreði güzel, Ýnsanlýðý bitmemiþ... Rabbine þükür eden, mutlu, huzurlu, insanlarý gördüm.
Ben ne Ýnsanlar, ne zenginler gördüm. Menüsü bin bir çeþit, gözleri doymayanlarý, Komþusu aç yatarken, mazlumu görmeyen zâlimleri! Ýnsanlýðý unutmuþ, kula kulluk eden, sahte yüzleri gördüm.
Azure_safure kalafat. o2.11.2oo6
Sosyal Medyada Paylaşın:
Azure_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.