MAVİ
Bazen gönül yorgun, yürekse suskun düþer,
Gözlerin akýp gider mavinin enginliðine,
O gelir aklýna hep, dalýp gidersin ufkun derinliðine,
Buðulu camlara döner gözlerin düþersin sessizliðine…
Bir yalnýzlýk nehri olur yanaklardan süzülen yaþ,
En duygusal hayallerin özü sergilenir gözlerinde,
Umulmadýk anlarda süzülüp geliþi canlanýr yüreðinde,
Bir nefes daha çekersin içine acýsý sýzlar en ederinde…
Yaprak, yaprak diþer düþlerin yoktur yanýnda,
Üþür bedenin sýzlar ciðerin o dalaþýr kanýnda,
Dünyada biriken bütün acýlarý hissedersin canýnda,
Aðýr gelir hasretin yükü taþýyamasýn sýrtýnda…
Gecenin ayazý sarar bedenini uyuya kalýrsýn,
Tek tesellin rüyalarýn olur gelirse ona sarýlýrsýn,
Uyandýðýnda hayal olur onsuz sabaha ulaþýrsýn,
Unutamadýðýný anlarsýn tekrar yeniden baþlarsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.