Yetim
Sevgi dilenmiþtim, avcumda bir lira buldum!
Güzelliðin bir servetti, ama ben yetim!
Bir seraptýn, seni, görmek isterken kaybettim!
Sana varmak ne mümkün, yol yetim!
Yeniden doðmuþtum, anne sütü bekledim!
Ilýk sütten mahrum, bu dudak yetim!
Oyun istemiþtim, oyuncaðýn,Ta!kendisiymiþim!
Cami avlusunda duran, bu çocuk yetim
Gözlerin hançerdi, bakýþmak ise ölüm!
Azrailini bekleyen,bu fâni yetim!
Zaten Ýbadetten uzaktýr! Günahkârdýr ömrüm!
Güzeli de göremez ki! Sevaptan yetim!
Seni karþýsýnda ne zaman görse eriyen!
Artýk eskilerde kalmýþ, zavallý mum yetim!
Þimdilerde, resmine bakýp, uykusuz kalan!
Kan çanaðýna dönmüþ, iki göz yetim!
Eskiden neþeli, güleç yüzlü Emrah’tým
Tebessüme hasret, bu simâ yetim!
Bugün, çatýk kaþlý, Küçük Emrah’tým
Dilimdeki þarký ise, ben yetim!
Emrah KORAN
18 Kasým 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.