GÜNEŞİN GÖZYAŞLARI VAR YANAĞIM'DA

Gözyaþý yaðmuru vardý bulutlardan düþen
Sen diye haykýran umutlarla güçlenen
Ayaklarýmý yeryüzüne çivileyip, çekiçleyen
Güneþin gözyaþlarý var yanaðýmda,
Mehtabýn saçlarý ellerimde,
Parmaklarýmdan süzülüyor gözyaþlarým,
Topraða doðru...
Ve duygularým kamçý altýnda kýrbaçlanýyor
Can çekiþiyordu ruhsuz bedenim
Diyemediðim her þey yüreðimde
Ýçimden bir þeyler koparcasýna,
Savrulan enkazdan kalanlarla
Diyemediklerim var aslýnda
Söyleyemiyorum
Söyleyemem de
Koyu siyah gecede sýzan tek dosttur bulut arasý ay þavký
Ve dibine vurur yalnýzlýðýn rüzgarla duyulan fýsýltýsý
Hey gamsýz olma be hayat
Zaten vurdun vuracaðýn kadar
Takatim kalmadý
Mecal sýfýrda
Yoruldum
Yorgunum
Bari sen umursuz davranma
Býrak yakamýn ilk düðmesi olma çabaný,
Sýkýþtýrýp durma þah damarýmý ,
Kesemezsin nefesimi,
Ýzin vermeyecegim koyu gri topraðýnla birlikte uyumaya
Öyle kolay deðilsin hayat...
Hemde hiç deðil.
Ýnat ettim inadýna yenilmeyeceðim

Aleyna Irmak
Sosyal Medyada Paylaşın: