ANANIN ŞEHİDİNE VEDASI

Çok acý bir rüzgâr esti bugün
Gönül çýnarýmýn dallarý arasýndan,
Bu ne fýrtýnaydý, ne de kasýrga...
Daha, daha da yýkýcýydý onlardan!

Dallarým kökünden kýrýldý bir anda
Toprak, kan bulaþtý yapraklarýma!
Gözyaþlarým saðanak oldu aktý
Yaðmur taneleri gibi damla damla!

Bilemedim, ne biçim rüzgârdý bu?
Akdeniz yaðmurlarý gibi saðanak...
Alevlenmiþ kor ateþler gibi sýcak...
Bir zakkum kadar keskin ve acý!

Bilemedim ne biçim rüzgârdý bu?
Beni benden söküp, alýp götüren!
Ne kötü bir rüzgârdý bu Ya Rabbim?
Canýmý tenimden koparýp giden!

Bir ayrýlýk rüzgârý esti bugün
Ana yüreðimin ta ortasýndan!
Ne biçim rüzgârdý bu Allah’ým?
Yarasý aðýrdý, kurþun yarasýndan!

Ama sustum bak aðlamayacaðým!
Sevinmesin kalleþ hain düþmaným...
Vatan için ölmeye ben hazýrým!
Ben þehit Mehmedimin anasýyým!!!

Mustafa YÜKSEL /ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın: