reçel

görüyor musun,
yine yudumu mülteci bir sarhoþluðun kalp sýzýsýyým…




güne batan fýrçamda bilindik sancý
ve bak zifirime yine hancý parmak uçlarýma soyunan gece




renkler kederlerinde tutuþtukça
biraz kül,
biraz duman,
biraz yangýn,
biraz þarap,
ve çokça sen damlamakta tuvalimin tenine




sudan açlýðým,
göðümün penceresinden içime dolan çöl rüzgarýnda
buðusunda terli nefesim,
ölüme sen kala tik taklayan öl sarkacýnda




ateþ hattý gözlerindir,
tekil masalýmdaki mahþerim
kýyametimdir,
göz çatlaklarýndan savrulan küllerin




söyle,
gölgesinde hazaný bile kayýpken hüznün
neye yarar ki güneþ, eceli gelmiþse güzün




usulca dinle,
senfonisiz bir ayrýlýk daha kanýyor yankýsýnda
ya da boþ ver
sen önce,
usulünce,
bana kulak ver
sonrasýnda kucak,
ve reçelimsi bir de dudak




e haydi,
daha ne duruyorsun
sar, sarmala koy bohçana yarýnlarýný
ve topla kanatlarýný bize gidiyoruz…











ilhanaþýcýaralýkikibinonyedi


Sosyal Medyada Paylaşın: