Dünya bu
Dünya bu, hayat altüst olur bir anda
Acýlar yaþanýr yürek daðlarcasýna
Boyun bükülür çaresizliðin koynunda
Dil sûkuta bürünmüþ altýn tahtýnda
Vâveylalar anlamsýz, hayaller tahta atýn sýrtýnda
Dünya bu, günebakan çiçekleri gibi olur bir anda
Umutlar çiçek açar sabrýn sonunda
Yolun sonu görünüyor derken hayat baþlar bir anda
Süpriz lütuflar gelir ardý sýra
Þükür buluþur secdeyle acýya veda edilir o anda
Dünya bu, birileri aðlarken birileri güler ya
Her ruh ayrý yaþar duygularý kendi kabýnda
Kimse kimsenin umrunda deðil haddizâtinda
Bana dokunmayan yýlan bin yaþasýn havasýnda
Ne acý! Kimse olmak istemiyor bunun farkýnda..
Dünya bu, aðlayan güler birgün mutlaka
Her gecenin bir sabahý vardýr diye denilmemiþ boþuna
Önemli olan bir nefes sýhhatin olmasý insanýn canýnda
Görülür güzellikler sanýlýrken çok uzakta
Yeter ki Yüce Allah olsun kulunun yanýnda!
Dünya bu, her sýkýntýnýn bir mükafatý vardýr mutlaka
Yük ne kadar aðýrsa, heybe o kadar dolmuþ olacak aslýnda
Sýrra ermek nasip olsun bütün inananlara
Allah darda koymaz kulunu açarsa ellerini ulu dergâha
Onun rahmetine sýðýnan, kalmaz hiçbir zaman karanlýðýn ortasýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.