Aynadaki Adam
Aynadaki adamýn o solgun gözlerinde
Yorgun argýn bir beden sapsarý olmuþ beniz
Ne aþk kalmýþ ne sevda söylenen sözlerinde
Umutsuz sevdalardan kabarmýþ durmuþ deniz
Bitkin gözler soruyor nerde kalbin sahibi
Fýrtýna sonrasýnda doðanýn yorgunluðu
Sarmýþsa yüreðinin çevresini sur gibi
Sabahsýz gecelerin umutsuz durgunluðu
Aynadaki adamdan geliyordu kuþkusuz
Bütün geceyi saran yanmýþ yürek kokusu
Çölde Mecnun misali tamamen kalmýþ susuz
Gözlerden damla damla ýslanmýþ ten dokusu
Küçücük bir darbeyle kýrýlýr düþer yaprak
Hasret kaldýðý yâri gözlerinde tütüyor
Aðlýyorken bulutlar boynunu bükmüþ zambak
Buðulanmýþ gözlerde çýðlýklar ürkütüyor
Ateþ düþtüðü yeri yakmýþ, kavurmuþ, sönmüþ
Her yangýnýn acýsý sanma umrunda deðil
Terk edilen bu yürek çiðnenmiþ küle dönmüþ
Rüzgâr yemiþ dal gibi aþkýn önünde eðil
Herkes mutlu sanýyor zoraki güldüðünden
Ayrýlýk acýsýný hissediyor derinden
Ölenler þikâyetçi deðil ki öldüðünden
Yýllar boyu dönen yok gittiði seferinden
13.05.2008/Samsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.