BİTTİ SALTANATIM

Yýllardýr yurdumun karlý bayýrýnda
Gönlümce sürerdi “ Ben” di saltanatým.
Mor menekþe çoktu yeþil çayýrýnda
Kýraç topraklara döndü saltanatým..

“ Deh “ dedim mi sesim gürlerdi içimde,
Ýp tutmazdý beni, çürüktü sicim de
Coþmak istesem de hep ayný biçimde
Gazsýz lamba gibi söndü saltanatým..

Tavuðu boðazlar bahçemde kazlarým,
Ayýya, tilkiye “ ney “ oldu sazlarým
Þimdi bir kovukta onlarla yazlarým!
Gurbete çýkmýþmýþ, dündü saltanatým.

Alamadým daldan koparýp elmayý,
Her uzandýðýmda oluyor el payý
Düþündüm,temeli yeniden atmayý
Tutmadý yeniyi gördü saltanatým..

Þehir þehir döndüm sýrtýmda yüküyle
Neden eþ olmadý bugünkü dünküyle
Hep kapým kýrýldý bir sürü “ Çünkü” yle
Baþýma kubbeler ördü saltanatým..

Gurbet mi olurmuþ, yolcusuna yurdu?
En kademsiz gurbet, doðduðum yer, Ordu!
Çökünce baþýma taþlarý da sordu:
“- Hani nerde sefa ? ” - Öldü saltanatým..

Üstüme bir yorgan, baþýma bir çadýr..
Gölgelik aðaçlar bunu hatýrlatýr
Hücreye atsalar yine de katlanýr,
Hep uykularýmý böldü saltanatým..

En sonunda zaman aldý pençesine
Otuzluk çiviler çaktý ensesine
Çatýrdýyor halâ kulak ver sesine,
Sallandý,tutuþtu, söndü saltanatým..

Sosyal Medyada Paylaşın:

Ulvi ÜRESİN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SERVETİM ÖĞRETMENLER GÜNÜ ÜZÜLME SEN VUR SEMERİ BİLDİĞİN GİBİ DEĞİL YİYEN DOYMAZ BABA-KIZ MUHABBETİ MÜSLÜMANLAR FINDIK H O R M O N (1)