Artık Ne Yazar!
Binerken son duraðý belli olan aþkýn
O, konforlu otobüsünde gitsen ne yazar
Ýki ray gibi, birleþip ayrýlan bir yolun
Tam ortasýnda, kavuþmuþ olsan ne yazar
Adýna yazýlan þiirden, ardýna yazýlan þiire,
Sevinçli mýsralar, dönüverdi hüzne,
Artýk bu gözün,göremediði yoruma,beðeniye
Bir çift güzel göz, mazhâr olsa ne yazar
Bir yandan bakýþýný, candan sandým
Çocuk oldum sanki þekerine kandým
Ýttiðin salýncaktan, düþtüm de aðladým
Artýk öpsen ne yazar öpmesen ne yazar
Can evime akýttýysan, ayrýlýk kezzabýný,
Daðladýysan,tüm sevgi tomurcuklarýný,
Korkma ,göz yaþým söndürür o yangýný,
Sen bilsen ne yazar, bilmesen ne yazar
Çölde açan leylak, yandý kuma döküldü
Üstüne, yârin dilinden kezzap suyu döküldü
Ayrýlýðýn sam yeli esti, hâr’ a döndürdü,
Sen külü, görsen ne yazar görmesen ne yazar
Emrah Koran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.