eskiden kahvemi þekerli içer,
kunduramý lostra boyar
pazar filesine astýðým
kese kâðýdý rýzýkla nemalanýrdým
daðarcýðýmýn boþ arsalarýna
tapusuz hayaller kurar
gelecek adýna
kalýcý iþler yapmayý planlardým
eskiden yeni mandallar aldýðým
eskiciden daha eskiydik
paçalarý ispanyol pantolonlarým
birkaç mandal ederken
her astarý tozutmuþ ceketim de
çitileme leðenimizdi
eskiden eski kýymetliydi,
çünkü biz yeniyi iyi bilirdik
þimdi yine yeniden
eskiden olduðu gibi seven sevdalar
dünyayý kaldýracak kadar güçlü,
babama yaslanmýþ anam
çilekeþliðin timsali,
beni doðuracak kadar fedakar babam olsak!
olsak da eskinin bize bugün yeni olan
her þeyini ansak
mesela sabahlarý ekmek kýzarttýðým
maþa altý sobamýzý
lütfedilmiþ küçük bahçemize diktiðimiz
kanada güllerini
hayallerin idolü pembe renkli küçük,
iki oda evimizi
tatilde gittiðimiz gaz lambalý, lüküslü,
oradaki köyümüzü ansak!
yad etsek, yad ellerde kalmýþ
uzak akrabalarýmýzý
ikindiye yetiþmek için evin önünden geçen
tonton sakallýyý
selam verirken almaya utandýðýmýz
mütebessim yüzleri hatýrlasak!
hatýrlasak, ne kadar az hasetli
ve hýrslý oluþumuzu
yeniden tanýsak
alt komþunun kayýn biraderini,
karþýnýn eltisini
her kapý çaldýðýnda postacýdýr desek,
siyah beyaz film artistleri ciddiye alsak da,
ekrana buseler kondursak
ve yeniden... eski olduðu için deðil,
bize kalmadýðý için özlesek.
Buðra San
22 Aðustos 2007