vurgun yemiş gibiyim

keþkeydi meþkeydi bunlar boþ þeyler
yüreklerdeki acýyý artýrmaktan öteye geçmez
insan kaçtýkça kendine yakalanýrmýþ.!!!

en hassas noktasýndan vurgun yemiþ insanlarýn,
deruni kalbi boþluklarýnýn
yüreðinde býraktýðý hasarlý, çöküntü oyuklarý
ancak, baþkalarýna yardým yaparak
ruhlarýný onarmalarý ile, belki
biraz sükunete kavuþabilir.
kabukta baðlasalar yara izleri
silinmez hiçbir þekilde
besbelli durur.atýlan çizikler
ancak, gönülden avuçlara dökülen
dualarla iyileþir...
þimdi sen gidiyorsun ya, sarp kayalarýn arasýndan
keser seni sarp kayalarýn aðýzlarý
içini keser gibi
eser ruhunun derinliklerine doðru,
gece rüzgarlarý, iþler iliklerine kadar
ve üþüyen içini doldurur, gece ayazý
ama sen; þafaklar geç sökse de,
yüreðini ortaya koy ve
devam et yoluna...

insan çiçeði diyorum daðlanmýþ yüreklerde
açar mý acaba?
yola mý çýkýyor insan,önce
yüreðini doldurmalý.
ki; keþke yüreðimizin ufkunu
kirlenmemiþ çocuk masumiyetinin
duru,dupduru bakýþlarý ile
takviye edebilseydik.

biz, kendi göðümüzden rüzgar toplarýz
devþiririz çiçeklerden yara tozunu
çiçeðin dilinden anlamayan özenmesin arýya
biz, kendi yaramýzý dua ile sararýz.
……
yusuf erdoðan


Sosyal Medyada Paylaşın: