Tipi Bütün ihtiþamýyla yüzüme vuruyor çaresizliðimi Zirve dediðimiz þey Bildiðin serap Yaklaþtýkça kaçýyor namussuz ... Yoruldukça dinleniyorsun Isýtýyorsun üþüyen ellerini Koltuk altlarýnda Bir solukluk inat biriktiriyorsun
Sonra Kaldýðýn yerden týrmanýyorsun ... Týrmanýyorsun Týrmanýyorsun Sonra düþüyorsun ... Diz kapaklarýndaki yaralara benziyor yaralarýn Hani Çocukken Emniyet kemeri takmadýðýmýz Bayýr aþaðý Kontrolsüz ve özgür Uçar gibi
Ve ayaðýmýza takýlan bir taþ
Aðlayarak eve dönmelerimiz ... Artýk zaman deðiþti Ne aðlamaya vaktimiz var Ne dönmeye evimize
Sadece yaralar Sadece yaralar diz kapaklarýmýzda Sadece onlar benziyor birbirlerine
Yoksa Düþmek baþka Acý baþka Hadef baþka Son baþka ... Bir çuval gibi oturuyorum koltuðumda Aklým Düþüyor Kalkýyor Düþüyor
Týrmanýyor hala zirvesine
savrulmalar aralýk 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
savrulmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.