öyle bir sükut ki
bazen harfsiz
bazen tek heceli bir sözcük
bendeki derin sýrlarýn sesi
vaktin asra denk olduðu demlerde
hüzünler soluyorum tek mevsimlik
sýtmalar bulaþmýþ ciðerime
üþüyorum…
yollarýnda dikenler batýyor ayaklarýma
sancýlar iniyor
yüreðimin en zifiri kuytusuna
asude bir rüyaya dalmýþ gibiyim
bambaþka duygular pençesindeyim
sürükleniyorum meçhul bir fýrtýnaya doðru
ne zamandan beri deler durur sinemi
ona yaklaþma tutkusu
ona yaklaþma arzusu
*
gecenin ayak týkýrtýsýný duyuyorum
mumyalar dikiliyor karþýma yalýn ayak
hayal görüyorum
gözümün önünde kocaman ýþýklý hayaller
her seferle kapanýyor aradaki mesafeler
umutlarýn deðdiði her þeyde o
bir üzüm letafetinde dudaklara dokunuyor
bir incir lezzetinde damaðý okþuyor
bir gül yumuþaklýðýnda avucuma düþüyor
hislerin kýlcal damarlarda yayýlmasýna benzer
her þey içi içe sýmsýcak
her þey ayan
her þey beyan
niceler kül olmuþ yanmýþ
sinemin sonsuz derinliðinde
her meyi aþk
her yudumu sarhoþluk
her vaktinde ayyaþým
ves-selam
onsuz geçen zamanýn kazasý yok
inmiþ bütün duygular kýzýlýn denizine
en beter yangýnlar ciðerime temas halinde
gözlerim ýlýk buðulara gark olmuþ
*
bütün taþlarý oynuyor kaldýrýmlarýn
bütün taþlar yerine oturuyor
rüzgar estikçe sallanýyor dallarý erik aðacýnýn
kapýlar açýlýyor bir bir
saatin dört sesi
bir fecir randevusu þimdi
yürüyüþ halindeyim
menzilim ona doðru
son kez öpülüyor ýslak yanaklar
son kere nefesler nefeslere vuruyor
son defa birlikte çarpýyor kalpler
en son buruk bir elvedayla uðurlanýyorum geceden
redfer