biliyor’musun, sen yokken,ben hep resminle konuþtum.. dertleþmek istedim de aslýnda, öyle güzel bakýyordun, öyle güzel gülüyordun ki,yarýnlara belki hisseder de üzülürsün diye oralardan,kýyamadým.. havadan sudan bahsettim iþte, kýþ geldi dedim,havalar iyice soðudu buralarda yaðmurlar dindi ama,kar bastýrdý hepten, kýþ,kar,en çok çocuklara güzel... ben mi, ben baharlarý bekliyorum,seninle birlikte umutla çiçekler ekmek için topraða dedim, kapattým gözlerini,gözlerimi kapattým,sonsuzluða...
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.